Açılmış sarmaşık gülleri kokularıyla baygın
En görkemli saatinde yıldız alacasının
Gizli bir yılan gibi yuvalanmış içimde keder
Uzak bir telefonda ağlayan yağmurlu genç kadın

Rüzgar uzak karanlıklara sürmüş yıldızları
Mor kıvılcımlar geçiyor dağınık yalnızlığımdan
Onu çok arıyorum, onu çok arıyorum
Her yerimde vücudumun ağır yanık sızıları
Bir yerlere yıldırım düşüyorum
Ayrılığımızı hissettiğim an
Demirler eriyor hırsımdan

Ay ışığına batmış
Karabiber ağaçları, gümüş tozu
Gecenin ırmağında yüzüyor zambaklar
Yaseminler unutulmuş, tedirgin gülümser
Çünkü ayrılık da sevdaya dahil
Çünkü ayrılanlar hala sevgili
Hiç bir anı tek başına yaşayamazlar,
Her an ötekisiyle birlikte, her şey onunla ilgili

Telaşlı karanlıkta yumuşak yarasalar
Gittikçe genişleyen yakılmış ot kokusu
Yıldızlar inanılmayacak bir irilikte
Yansımalar tutmuş bütün sahili
Çünkü ayrılmanın da vahşi bir tadı var
Öyle vahşi bir tat ki dayanılır gibi değil
Çünkü ayrılık da sevdaya dahil
Çünkü ayrılanlar hâlâ sevgili

Çekti beni aşk
Karşı koyamadım
Ne itebildim
Ne tükenip bitebildim
Çekti… Beni… Aşk…

İki eli yakamda da değil üstelik
Elleri yok sevdanın
Gözleri kör
Dudakları mühür
Yok etmek istediğin
Bir çıban gibi bazen
Sen kurtulmak istedikçe
O git gide büyür

Ne doğu ne batı
Ne kuzey ne de güney
Saklanacak bir tek köşe yok
Hangi kutba kaçsan
Ufukta kızılca durur aşk
Yasak bir elma gibi
Isırılsın ister her an
Direnmek boşuna belki
Çeker… Seni de… Aşk…

Anlarsın ki bir deli sevda var
İnkar ettikçe aklındayım diye
Haykırıp duran şakaklarında
Ve bir anda yok olmak da var
O mıknatıs tozu sürülmüşçesine
Karşı konulmaz dudaklarında

Senin alev gözlerin, eritse şu ruhumu
Buz olur kesilirim, yanarken içim

Sesin bir uçurum, çağırırsa beni
Kuş olur uçarım, yanarken içim

Sevdan bir ateş oldu bende
Gönlüm bir deli coştu sende

Saçların rüzgarından, savururken gönlünü
Sürgün olur göçerim, bu diyarlardan

Kime dokunur ellerim, kimi görür gözlerim
Ölüm çıkar karşıma, yine sen derim

Sevdan bir ateş oldu bende
Gönlüm bir deli, coştu sende