. . . HERŞEYİM. . . |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Bu kadar mı kördün; Yaptıklarımı göremeyecek kadar...Bu kadar mı sağırdın; Sessiz haykırışlarımı,itiraflarımı duyamayacak kadar...Bu kadar mı saftın; Üç beş ortam kızının sevgisini gerçek sancak kadar...Ve bu kadar mı sevgiye açtın; Ağzına sakız olmuş insanların SENİ SEVİYORUMuna inanacak kadar...
Aşk ağır yükleri bindirdi omzuma...Ne taşımaya <GÜCÜM> var , ne de anlatmaya <CESARETİM> Çığlıklar arasında sağır ve dilsizim...Ne duyup anlatmaya isteğim var, ne de konuşup anlatmaya <MECALİM> Aşk diye bir şey yaşıyorum...Ne <TEK> taraflı demeye dilim var, ne de < KARŞILIKLI> olduğuna ispatım...Sessizce bekliyorum ama...Ne daha fazla beklemeye <SABRIM> var...Ne de boşver diyecek <YÜREĞİM> sen boşver demeyi de ögrettin...

|
|
|
|
|
|
|
Bugün 10 ziyaretçi burdaydı. . .
. . . SENİ GERÇEKTEN SEVİP DEGER VEREN. . .
|
|
|
|
|
|
|
|