Hep böyle olmaz mı zaten? Önce güzel gülüşlerle, güzel sözlerle ve jestlerle baştan çıkarırlar.. Sonrada siz " beni seviyor, işte aradığım aşkı buldum" dersiniz ve kalbinizin tüm kapılarını ona açarsınız. Biraz zaman geçer herşey çok güzeldir ve hatta bir de ona değer verip seversiniz

Bu biraz böyle devam eder... eder.. eder.. Asıl size dank etmeye başlayan anlar başlar.. Mesaj yazmaz olur ya da kontorüm yoktu, uyuyordum duymadım, banyodaydım, işim vardı bahaneleri başlar...En önemlisi aramaz olur.. Biraz daha üstüne gider yine onu affetme tercihinizi kullanırsınız ama o ne yapar... Daha çok ilgisizleşir... Siz hala sezgilerinizi dinler ama aldırmaz bir tavırla " yok canım belli ki canı birşeylere sıkılmış, benimle ne ilgisi olabilir ki, ben ona ne yaptım ki?" dersiniz..
Aslında çok şey yapmışsınızdır sorunda bu değilmidir zaten?

*Onu aldatmadınız!
*Herzaman telefonunuzun ikinci çalışında cevap verdiniz!
*O gel dedi GELdiniz!
*O git dedi GİTtiniz!
*Siz birşey istediniz yapılmadı ama onu SEVİYORSUNUZ!
*O bir sürü şey istedi ve yapıldı yine onu SEVİYORSUNUZ!
*Bir kere SENİ SEVİYORUM dedi yetindiniz!
*Her SENİ SEVİYORUM deyişiniz de o sadece BENDE dedi yetindiniz!
*Yani onu sevdiniz, değer verdiniz..?!

Birde bütün bunları yaptıktan sonra onun sizin sevmesini beklediniz..!?
Bundan kötü daha ne yapabilirsiniz ki?